Sibirya Türkleri
Sibirya bugün Rusya Federasyonu’nun Asya’daki en büyük parçasını oluşturmakta olup, 12 milyon kilometrekarenin üzerinde bir yüzölçümüne sahiptir, diğer bir ifade ile Türkiye’nin 15 mislinden büyük bir coğrafi alanı kaplamaktadır. Batıdan doğuya doğru Ural dağlarından Bering’e kadar 7 bin km., kuzeyden güneye Kazakistan’a 3,500 km.’dir. Sibirya Tablo 17’deki gibi Batı Sibirya, Doğu Sibirya ve Uzak Doğu ekonomik bölgelerine ayrılır:
Coğrafi Yapı
Sibirya sert iklim şartları nedeniyle Rusya Federasyonu’nun yüzölçümünün %70’ini kaplamasına rağmen topraklarında toplam nüfusun (150 milyon) ancak %20’sini (30-35 milyon) barındırmaktadır. Morfolojik olarak Batı Sibirya düzlükleri, Orta Sibirya dağlık bölgesi, Güney Sibirya dağları (Altay, Sayan, Tannu-Ola, Baykalötesi, Stanovoy dağları) ve Kuzeydoğu dağlık bölgesine ayrılır. Burada dünyanın en uzun nehirleri bulunur. Batıdan doğuya doğru Ob (5.410 km.), Yenisey (4.092 km.), Lena (4.400 km.), Koluma (2.129 km.) ve Amur (4.444 km.) bunların belli başlılarıdır.
Bu nehirlerin kolları da dev ırmaklar olarak bütün Sibir bölgesini kaplarlar. Ob’un kolu Çulım 1.799 km. ile İrtiş 4.248 km. ve onun kolu Tobol 1.591 km. uzunluğundadır. Yenisey’in belli başlı üç kolu Nijni Tunguzka (2.989 km.), Podkamenaya Tunguzka (1.865 km.) ve Angara’dır (1.779 km.). Lena’nın ise Aldan (2.273 km.) ve Vitim (1.834 km.) adlı kolları vardır.
Ulaşım
Sibirya’da ulaşım iklimin müsait olduğu dönemlerde hava yolu veya genelde demiryolu ile yapılır. Karayolu ise ancak belli başlı merkezlerin yakın çevrelerinde mevcuttur. Sibir demiryolu Tümen’den başlayarak İşim-Omsk-Novosibirsk-Krasnoyarsk-Uyar-Tayşet-Tulun-Zima-İrkutsk-Ulan-Ude-Petrovsk-Çita gibi merkezleri birbirine birleştirir.
Çita’da ise iki kola ayrılarak bir kol Şilka-Magoşa-Habarovsk ve Çin denizine ulaşırken, ikinci kol Zabaykalsk’a ve oradan Çin Halk Cumhuriyeti’ne devam eder. XIX. yy.’ın sonunda tamamlanan bu demiryolunun dışında BAM (Baykal-Amur Magistral: Baykal-Amur Ana Demir Yolu) kısaltmasıyla şöhret bulan bir demiryolunun da inşası tamamlanmıştır. Bu hat ta eski hattın Tayşet mevkiinden başlayarak Bratsk-Ust Kut-Kunerma-Tında’tan geçerek gene mevcut olan Çagdamın-Komsomolskna-Amure-Sovetskaya Gavan’a birleşmiştir.
Yeraltı Zenginlikleri
Sibirya büyük çaplı tarıma müsait değildir, yabancıları buraya cezbeden esas zenginlikler kürk hayvanları ve yeraltı zenginlikleri olmuştur. Ham petrol ve doğalgaz bilhassa Batı Sibirya’da Morkovo, Aşağı Tunguzka ve Lena dolaylarında bulunur. Ham petrol ve doğalgaz genelde Tümen’e sevk edilir. Kuznetzk, İrkutsk, Çulman, Tunguzka ve Lena nehirleri bölgelerinde taşkömürü bulunur. Torf ve diğer cins kömür ise Acinsk, Lena ve Anadır’da mevcuttur. Demir madenine ise Abakan, Angara, Baykal ötesi ve Lena çevrelerinde rastlanır.
Bunun dışında zengin boksit, civa nikel, bakır (Norilsk’te), civa, çinko gibi madenlerin dışında değerli altın (Koluma), platin ve elmas yatakları da yıllardan beri işletilmektedir. Bu madenlerin ekserisinde “gulag”lara (Çalışma kampları) yollanan mahkumlar kullanılmaktadır. Sibirya XX. yy.’a kadar kürk ve altını ile şöhret bulmuşsa da, bilhassa Sovyet döneminde endüstrileşmeye başlamış, demir, döküm, alüminyum, kimya, petro-kimya, inşaat malzemeleri sanayii kurulmuş, çeşitli termo ve hidro elektrik santralleri faaliyete geçmiştir. Bunların neticesinde Novosibirsk, Omsk, İrkutsk, Novokuznetsk, Tomsk, Bar-naul, Tümen gibi endüstri merkezleri ortaya çıkmış ve bu sayede bölgenin nüfusu artmıştır.
Sovyet rejimi bu yeni kurulan endüstri merkezlerinde yerleşmeyi teşvik için yüksek ücret ve sosyal politikalar uygulamıştır. Bu da bilhassa gençleri celp etmiştir. Sibirya’da nüfusu bir milyonu aşan iki (Novosibirsk ve Omsk), 500 bini aşan beş (Krasnoyarsk, İrkutsk, Barnaul, Habarovsk ve Novokuznetsk) şehir bulunmaktadır. Bu nüfusa yaklaşan iki şehir ise Tomsk’la Tümen’dir.
Etnik Yapı
Sibirya’da daha sonraki dönemlerde buraya göçen yabancılar (Rus, Ukrain, Belorus vb.) dışında esas yerli halklar 30-32 arasındadır. Araştırmacılar bunları 5 gruba ayırırlar:
1. Fin-Ugor Halkları
- Hantı (Ostyak)
- Mansı (Vogul)
- Samoyedler-Nen (Somoed)
- Tavgin/Nganacan
- Ens
- Selkup (Ostyak-Somoed)
- Mansı (Vogul)
- Samoyedler-Nen (Somoed)
- Tavgin/Nganacan
- Ens
- Selkup (Ostyak-Somoed)
2. Türk Halkları
- Batı Sibirya Tatarları
- Altay
- Hakas
- Şor
- Tuva (Soyot/Uranhay)
- Yakut
- Dolgan
- Altay
- Hakas
- Şor
- Tuva (Soyot/Uranhay)
- Yakut
- Dolgan
3. Moğol Halkı
Buryat
4. Tunguz Halkları
- Evenki (Tunguz)
- Lamut (Evenki)
- Nanay (Gold)
- Ulçi
- Ude
- Oroçi
- Negidal
- Mançur
- Lamut (Evenki)
- Nanay (Gold)
- Ulçi
- Ude
- Oroçi
- Negidal
- Mançur
5. Paleoasya Halkları
Bağımsız Devletler Topluluğu’nda dördüncü coğrafî bölümde inceleyeceğimiz Türkleri toplu olarak “Sibirya Türkleri” diye adlandırıyoruz. Tabii ki bunlar kendi aralarında alt gruplara ayrılmaktadırlar.
XVI. yy.’da Sibirya coğrafi adı Ural dağlarının doğusundaki Tobol, İrtiş, İşim, Obi ırmaklarını içine alarak Altay dağlarına kadar uzanan saha için kullanılırdı. XVI. yy.’da başlayan Rus istilasından sonra “Sibir” Rusya’nın Türkistan ve Kafkas sömürgelerinden başka Asya’daki bütün sömürgelerini ifade eden coğrafi bir terim oldu.
Sibirya’nın Altay-Sayan dağlık bölgesinde, Ob-Abakan ve Yenisey kaynak ve havzalarında yaşayan muhtelif Türk boylarına da genel olarak Sibirya Türkleri denilebilirse de özel olarak “Altay Türkleri” de denir. Altay-Sayan dağları eski Türk yurdu idi ve burada proto-Türkler yaşamışlardı. İşte bu bölgede yani Altay’da yaşayan halkları incelemek için şarkiyatın (orientalistik) özel bir dalı olan Altaistik (Altai) ilim dalı meydana gelmiştir.
Bu tabir artık genel olarak Asya kavimlerinin hepsini birden ifade için kullanmaya başlanmıştır. Fakat bizim için en doğrusu Türkoloji, yani Türklük bilimi olmalıdır. Çünkü Türkler yalnız Altay’da değil başka yerlerde de mevcuttur. Zaten M.Ö. VII. yy.’dan itibaren proto-Türkler-Altan-Sayan dağlarının batısındaki (Tuva, Minusinks, Abakan) bozkırlarını boşaltarak doğu ve batıya olmak üzere iki yöne göç etmişlerdi.
Bugün biz İdil-Ural, Türkistan ve Kafkasya’nın dışında kalan bölgeye Sibirya ve buradaki Türkleri de genel adla Sibirya Türkleri diye adlandırıyoruz. Yukarıda da belirttiğimiz üzere Sibirya’nın Altay-Sayan dağlık bölgesinde eski Türk yurduna yakın bölgede ve Ob, Abakan ve Yenisey kaynak ve havzalarında yaşayan muhtelif Türk boylarına ise “Altay Türkleri” demeyi uygun buluyoruz. İşte bu Altay Türklerinin işgal ettiği saha 45°-55° kuzey enlemi ile 93°-98° doğu boylamı arasındadır.
Sibirya Türklerinin toplam sayısı l milyon civarındadır ve nüfus yoğunluklarına göre Yakut, Tuva, Hakas, Altay, Şor, Dolgan boylarına ve Sibirya Tatarları ile Sibirya Buharalılarına ayrılırlar.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder